Ta nazwa z koñca lat sze¶ædziesi±tych do dzi¶ pozosta³a w ¶wiadomo¶ci mieszkañców. Chodzi o blok nr 1 w dzisiejszym osiedlu Szklane Domy tzw. - blok szwedzki. Siedmiokondygnacyjny budynek o 14 klatkach schodowych, 272 mieszkaniach i d³ugo¶ci ok. 260 metrów ukoñczony zosta³ w 1959 roku.
Kszta³t budynku by³ efektem przemian politycznych roku 1956, które odbi³y siê równie¿ na architekturze kolejnych osiedli. Zarzucono wówczas eklektyczne, historyzuj±ce idee realizmu socjalistycznego na rzecz funkcjonalno¶ci, nowych konstrukcji i materia³ów.
Projektantami bloku w nowej stylistycznej formie byli Marta i Janusz Ingardenowie. Blok zaprojektowany zosta³ wed³ug piêciu zasad architektury nowoczesnej Le Corbusiera. Zastosowanie konstrukcji szkieletowej pozwoli³o uzyskaæ mo¿liwo¶æ dowolnego rozplanowania pomieszczeñ. Siedmiokondygnacyjny blok posiada³, jak na owe czasy, bardzo funkcjonalne mieszkania z przedpokojem i wbudowanymi, umeblowanymi kuchniami. Choæ niektórzy zarzucali projektantom, ¿e wiêksze mieszkania maj± zbyt ma³e kuchnie to budynek postrzegany by³ jako bardzo nowoczesny.
Wprowadzono te¿ elementy domu na s³upach, w ten sposób uwolniono parter. Ponadto zaproponowano woln± elewacjê co da³o mo¿liwo¶æ zastosowania szerokich pasów okien daj±cych maksymaln± ilo¶æ ¶wiat³a. Niestety nie uda³o siê wprowadziæ dachu-tarasu, który stanowi³by dodatkow± powierzchniê rekreacyjn± – czytamy w opracowaniu Magdaleny Smagi dotycz±cym nowohuckiej ¶cie¿ki modernistycznej.
Powsta³ budynek w formie do tej pory niespotykany: prze³amany pod k±tem 30 stopni. Architekci u¿yli konstrukcji szkieletowej, tzw. uk³adu poprzecznego, co oznacza³o, ¿e murami no¶nymi by³y ¶ciany poprzeczne, natomiast zewnêtrzne by³y murami lekkimi.
A nazwa bloku wywodzi siê byæ mo¿e z u¿ycia betonu komórkowego – Siporexu, na szwedzkiej licencji. Dziêki loggiom, balkonom, ilo¶ci okien, wnêtrza mieszkañ by³y do¶wietlone. Budynek posadowiony zosta³ na surowych s³upach, które w d³u¿szej czê¶ci bloku widoczne s± w przej¶ciach, natomiast w drugiej, krótszej s³upy schowane s± w lokalach u¿ytkowych. Takie s³upy znajdziemy jeszcze dzisiaj (choæ przemalo0wane) wewn±trz sklepu ogrodniczego, który w tym miejscu istnieje od pocz±tku, choæ zmienili siê jego w³a¶ciciele. W pozosta³ych zosta³y zabudowane. W sklepie ogrodniczym znajdziemy byæ mo¿e tak¿e wskazówki co do kolorystyki elewacji budynku - dzisiejsi w³a¶ciciel zachowali orginalne zdjêcie wnêtrza sklepu – wówczas nasienno- warzywniczego.
Wiemy, ¿e elewacje bloku z wygl±du zró¿nicowane loggiami z du¿ymi oknami, lub niewielkimi balkonami, mia³y kolorowe tynki, co wówczas nale¿a³o do rzadko¶ci. Najprawdopodobniej - pastelowe. (l)
Tak wygl±da³o orginalne wnêtrze sklepu owocowo-warzywnego w bloku szwedzkim.
Ten serwis u¿ywa cookies i podobnych technologii (brak zmiany ustawienia przegl±darki oznacza zgodê na to)Prezentowane na stronie internetowej informacje stanowi± tylko czê¶æ materia³ów, które w ca³o¶ci znale¼æ mo¿na w wersji drukowanej "G³osu - Tygodnika Nowohuckiego".
